Μια πόλη... τα Ιωάννινα (Α')

"Ας θέσουμε μερικά αρχαϊκά ερωτήματα: Ποιος φτιάχνει μια πόλη; Πώς δημιουργείται μια πόλη; Ποιος και πώς αποφασίζει να αλλάξει μια πόλη; Πως επιλέγει κάποιος να κατοικήσει σε μια πόλη; Πως ζει κάποιος σε μια πόλη; Τι κάνει; Εργάζεται , συναλλάσσεται , σχετίζεται , διασκεδάζει , δημιουργεί, περιφέρεται; Ποιοι δεσμοί συνέχουν τον άνθρωπο με τον τόπο και τον χώρο, και ποιές σχέσεις ορίζουν το ζωτικό πλαίσιο των οικονομικών, πολιτικών και συμβολικών διασυνδέσεων που ορίζουν το κοινωνικό πλέγμα της πόλης; Ποιο είναι το ρυθμιστικό σχέδιο μιας πόλης και πως κατασκευάζεται; Πως απαρτιώνεται το πραγματικό και το συμβολικό επίπεδο των γεγονότων και των συμβάντων με τις αναπαραστάσεις και τους μύθους που συγκροτούν την σάρκα, τα οστά και την ψυχή της πόλης; Αλλάζει άραγε η πόλη; Ακολουθεί το βιολογικό μοντέλο της ανάπτυξης ή έχει άλλη σχέση με την εξελικτική διάσταση και το χρόνο; Γερνά ή μένει πάντοτε ζωντανή, ελκυστική και νέα; Ας προσπαθήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, να αρθρώσουμε κάποιες διαπιστώσεις και προκαταρκτικές απαντήσεις.

Το ανθρωπογενές περιβάλλον της πόλης αλλάζει: Επικρατούν οι άστεγοι, τα κλειστά καταστήματα, οι πεζόδρομοι, τα πολλά αυτοκίνητα, τα απόντα πλήθη .Οι δρόμοι είναι άδειοι από βιώματα συνύπαρξης και συναλλαγής, δηλαδή ζωής με πράξη και νόημα. Δεν λειτουργεί ο χώρος παραγωγής, το κατάστημα και το γραφείο,  κυριαρχεί η καφετέρια που καταλαμβάνει πολύ χώρο χωρίς να δίνει ένα διαφορετικό κοινωνικό στίγμα. Το πλαίσιο της καφετέριας παρότι οργανώνει κοινωνικά αιτήματα, δυστυχώς φαίνεται ότι είναι ατελές και ελλιπές.

Το φυσικό περιβάλλον αντέχει παρά τη μόλυνση με τα ογκώδη σκουπίδια να ξεχειλίζουν από τους χαίνοντες ρυπαρούς κάδους της ανύπαρκτης ανακύκλωσης και της καταναλωτικής υποκουλτούρας μας. Παρά την κρίση μόνο το 7% των πολιτών στα Γιάννενα ζει κάτω από τα όρια της φτώχιας σύμφωνα με τα στοιχεία του Προγράμματος για το Κατώτατο Εγγυημένο Εισόδημα(Ηπειρ.Αγών 17-10-2014). Στοιχείο εντυπωσιακό που δείχνει την αντοχή των ανθρώπων παρά την θρυλούμενη «ανθρωπιστική κρίση». Ευτυχώς, μόνο 11 άστεγοι περιφέρονται στους δρόμους. Πάντοτε στην πόλη κυκλοφορούσαν ιδιαίτεροι τύποι- ευτυχώς ελάχιστοι, τότε και τώρα. Στα Ιωάννινα, η πόλη τους χωράει όλους και οι πολίτες αντέχουν. Οι ρύποι όμως των σκουπιδιών, των πεζοδρομίων και των κατοικίδιων ζώων δεν αντέχονται. Βρώμικα και ρυπαρά τα οικοσυστήματα της λίμνης Παμβώτιδας που οριστικά και αμετάκλητα ταξιδεύουν με φιλοθάνατη κατεύθυνση προς τον φιλόζωο θάνατο[..]"

[Απόσπασμα από το εξαιρετικό άρθρο του Φ.Μωρόγιαννη  - ψυχίατρου και Διδάκτωρα Ιατρικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων- από το epilogesmagazines.gr) 

                                                                                      (D.Knupp)

Ανθρώπινη... εφευρετικόττητα

Κάποτε, στην Ελλάδα...

Υποτίθεται...

                                                                            (του Δ,Χαντζόπουλου από τα "ΝΕΑ")

Ελληνική ...πατέντα

"Στην... παραγωγή και προώθηση παικτών χόκεϊ επί χόρτου φαίνεται ότι έχει κλίση η Αργολίδα. Η Στέρνα Αργολίδας, για παράδειγμα, είναι οικισμός σε υψόμετρο 180 μ. κοντά στο χωριό Λυρκεία και στην απογραφή του 2001 βρέθηκε να έχει 182 κατοίκους. Βέβαια, παρότι μικρός οικισμός είχε και ομάδα χόκεϊ επί χόρτου! Όπως ανέφερε ο δημοσιογράφος του argolida.gr κ. Γιώργος Νικολόπουλος, ο νομός είχε εξελιχθεί σε... χοκεομάνα. 

Αυτό φυσικά έχει την εξήγησή του, καθώς πίσω από την πληθώρα αθλητικών σωματείων σε παράξενα και παράταιρα για την Ελλάδα αθλήματα, κρύβεται μια επιχείρηση που έχει στηθεί με στόχο να πριμοδοτούνται οι «πρωταθλητές» μαθητές με επιπλέον μόρια στις εξετάσεις. Και να βελτιώνουν τη σχολή στην οποία εισάγονται τελικά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του κ. Νικολόπουλου αλλά και εκπαιδευτικών που μίλησαν στην Καθημερινή, επιβεβαιώνεται ότι πολλές τουλάχιστον από τις ομάδες χόκεϊ ήταν ανύπαρκτες, υπήρχαν μόνο στα... χαρτιά και κανείς μαθητής δεν μετείχε. Αντίθετα, ως φαίνεται κάποιοι στο Αργος, αλλά και την Αττική, αξιοποιώντας τη σφραγίδα της Ομοσπονδίας Χόκεϊ, υποστήριζαν ότι διοργάνωναν «πρωταθλήματα» διαφόρων κατηγοριών αθλητών (εφήβων, κορασίδων κ.ά.). Οι «πρωταθλητές» μαθητές όταν έφθασαν στην Γ΄ Λυκείου, και κάνοντας χρήση της σχετικής διάταξης, ακριβώς λόγω της επίδοσής τους στο... χόκεϊ μοριοδοτούνταν επιπλέον στις πανελλαδικές εξετάσεις, και βελτίωναν την τελική τους κατάταξη στον πίνακα των υποψηφίων. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, η εγγραφή στα εν λόγω σωματεία κόστιζε περί τα 800 ευρώ.
Φυσικά μοιράζονταν και τις επιδοτήσεις, που ανέρχονταν σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ!

                                                                                                      (Καθημερινή)

Η Κενάν Μεσαρέ... αλλιώτικα

Η πόλη του βιβλίου...

Το Hay-on-Wye είναι μια μικρή πόλη  στις όχθες του ποταμού Wye σε Powys στην  Ουαλία, δίπλα στην αγγλική σύνορα. Συχνά περιγράφεται ως «η πόλη των βιβλίων». Το  Hay-on-Wye είναι γνωστό στους λάτρεις του βιβλίου που ψάχνουν σε περισσότερα από  40 βιβλιοπωλεία του κυρίως μεταχειρισμένα βιβλία. Η πόλη διοργανώνει επίσης κάθε χρόνο ένα Φεστιβάλ Λογοτεχνίας, που φέρνει περίπου 80.000 συγγραφείς, εκδότες και οπαδούς της λογοτεχνίας από όλο τον κόσμο στο τέλος του Μαΐου.

Όλα ξεκίνησαν το 1961, όταν ο Richard Booth άνοιξε το πρώτο βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων σ' έναν παλιό σταθμό πυροσβεστικής. Από την Αμερική -και από βιβλιοθήκες που έκλειναν- αγόρασε, σε πολύ καλές τιμές, χιλιάδες βιβλία. Με την πάροδο του χρόνου κι άλλες βιβλιοθήκες προσχώρησαν στην πρωτοβουλία αυτή. Το 1970 το Hay είχε γίνει διεθνώς γνωστό ως η «Πόλη των Βιβλίων». Σήμερα, η πόλη δέχεται περίπου 500.000 τουρίστες το χρόνο.

Ωραίος!

Ο χρόνος που μας απομένει...

                                                                          (του Δ,Χαντζόπουλου από τα "ΝΕΑ")

Όταν χάνεται (για πολλοστή φορά) η ουσία...

"Ιδανικότερη απάντηση στο ερώτημα αποτελεί μάλλον η "σχιζοφρενής" συζήτηση που έχει ανοίξει τελευταία μεταξύ πανεπιστημιακής και φοιτητικής κοινότητας για το πώς θα αποφασίζεται μια καθ΄ όλα παράνομη πράξη, η κατάληψη ενός πανεπιστημίου, ενώ εδώ και χρόνια θα έπρεπε η όποια συζήτηση να εστιάζει στη βελτίωση των παρεχόμενων σπουδών.

Δεν επιτρέπεται με οποιονδήποτε τρόπο να στερείται το δικαίωμα σε κάποιον φοιτητή να εισέλθει στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Είναι σαν να καταλαμβάνεται μια πλατεία ή μια παιδική χαρά από ανθρώπους που δεν συμφωνούν με κάτι που γίνεται στον Δήμο κι έτσι να μην μπορώ εγώ να πάρω τα παιδιά μου να παίξουν εκεί. Αντί λοιπόν όλη η ηγεσία να αναζητά τρόπους ενίσχυσης των εσόδων, θα έπρεπε να εστιάζει στην αναβάθμιση των παρεχόμενων σπουδών στα δημόσια πανεπιστήμια ώστε να προσελκύσουμε φοιτητές από το εξωτερικό, αντί να στέλνουμε τους δικούς μας να σπουδάζουν μέχρι και στην Πρίστινα. 

Πρέπει να επαναφέρουμε το εκπαιδευτικό μας προσωπικό στη χώρα του και να γίνει η τριτοβάθμια εκπαίδευση πόλος συναλλάγματος. Είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να κάνουμε μια γρήγορη επένδυση ως χώρα. 

(Κ.Ζούλας, δημοσιογράφος - από τη Lifo.gr)

Από την ημερήσιο Τύπο:

"Το πρωί της Τρίτης οι φοιτητές κατέλαβαν το κτήριο της διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διέκοψαν την τηλεδιάσκεψη που γινόταν στη Σύγκλητο. Αρχικά οι φοιτητές πήγαν στην αίθουσα των συνεδριάσεων αλλά δεν βρήκαν κανέναν.

Όταν κατάλαβαν ότι η συνεδρίαση γινόταν με τηλεδιάσκεψη από άλλους χώρους κατέλαβαν το κτίριο της διοίκησης και έδιωξαν τους διοικητικούς υπαλλήλους. Στη συνέχεια, φοιτητές πήγαν στο Παιδαγωγικό Τμήμα και στο Τμήμα ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ στη Θέρμη, όπου γινόταν η  τηλεδιάσκεψη της Συγκλήτου, την οποία και διέκοψαν." 

Μετά, έβγαλαν και μια ανακοίνωση όπου τονίζουν ότι αγωνίζονται για τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος, το πανεπιστημιακό άσυλο, τον φοιτητικό συνδικαλισμό και τις ριζοσπαστικές μορφές πάλης ενώ οι ...εγκάθετοι πρυτάνεις επιχειρούν να τους αποκλείσουν από τα διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου! 

Και ο νοών νοείτω...

Κάποτε... η ενημέρωση

Εκπαίδευση και... μέλλον

Από ό,τι διαβάζουμε, η Φινλανδία ετοιμάζεται να αντικαταστήσει τα παραδοσιακά τετράδια με σύγχρονα λάπτοπ. Η προετοιμασία αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2016 και οι άνθρωποι του υπουργείου Παιδείας της χώρας κάνουν λόγο για ουσιαστική πολιτιστική αλλαγή, μιας και η πληκτρολόγηση θα γίνει κομμάτι της καθημερινότητας –ειδικά για τις νέες γενιές.'Οχι ότι δεν ήταν, άλλωστε, αλλά τώρα θα έχει και θεσμικό ρόλο. Η Φινλανδία ως γωστόν διαθέτει ένα από τα πλέον άρτια εκπαιδευτικά συστήματα της Ευρώπης. 

Δεν λείπει, πάντως, και ο αντίλογος γι΄αυτό τους το εγχείρημα. Η αντικατάσταση του μαυροπίνακα από την οθόνη του υπολογιστή μειώνει την αίσθηση και το βάρος των λέξεων και αυτό, σε βάθος χρόνου, θα δημιουργήσει μαθητές που θα ρέπουν ολοένα και περισσότερο στα ορθογραφικά λάθη, υποστηρίζουν κάποιοι ειδικοί.Οψόμεθα... 

Από την άλλη, ένας φθηνός υπολογιστής - ταμπλέτα θα αντικαταστήσει το laptop των 100 δολαρίων προκειμένου να πάρει σάρκα και οστά το σχέδιο του μη κερδοσκοπικού οργανισμού One Laptop Per Child να παρέχει ένα φορητό υπολογιστή σε κάθε φτωχό παιδί στον πλανήτη. Σύμφωνα με δηλώσεις του Ελληνο-αμερικανού επικεφαλής του Οργανισμού, Νίκολας Νεγκροπόντε το αρχικό σχέδιο του Οργανισμού να παράγει έναν πάμφθηνο φορητό υπολογιστή αξίας μόνο 100 δολαρίων εγκαταλείπεται ως ανέφικτο. Η Marvell παρουσίασε ένα πρωτότυπο της συσκευής φέτος και ανακοίνωσε ότι θα κοστίζει γύρω στα 99 δολάρια. 
Μέχρι σήμερα, ο ασπροπράσινος φθηνός υπολογιστής που προώθησε ο Οργανισμός σε διάφορες χώρες, όπως το Αφγανιστάν και η Ουρουγουάη, συνάντησε εμπόδια όσον αφορά τη δυνατότητα μαζικής παραγωγής του.Επιπλέον, στην πραγματικότητα η τιμή του ήταν γύρω στα 200 δολάρια, δηλαδή διπλάσια από την υπεσχημένη.
Το 2005, ο Νεγκροπόντε συνέλαβε την φιλόδοξη ιδέα να κατασκευαστούν και να μοιραστούν 100 εκατ. laptop, μέσα σε δύο μόνο χρόνια, στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, μόνο 2 εκατ. βρίσκονται σε χρήση διεθνώς και κοστίζουν σαφώς ακριβότερα.
Τα νέα tablets της Marvell με κόστος τα 99 δολλάρια, θα διαθέτουν μια ή και δύο βιντεοκάμερες, σύνδεση Wi-Fi στο διαδίκτυο, οθόνες αφής multi-touch 8,5 επί 11 ιντσών και αρκετή ισχύ για να παίζουν υψηλής ανάλυσης και τρισδιάστατο βίντεο.

Και νέο πάρκινγκ στην πόλη...

Μετά τα Λιθαρίτσια, το Πανηπειρωτικό, τους Ζωσιμάδες, το Ιτς καλέ και τους πεζόδρομους, ένα ακόμη Δημόσιο πάρκιγκ ήρθε να "θυσιαστεί" στον βωμό του αυτοκινήτου. Η πλατεία Μαβίλη. Η λέξη "ντροπή", μάλλον δεν έχει περιεχόμενο πια…

Στη Βενεζουέλα...

                                                                            (του Α.Πετρουλάκη από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Παλιές και σύγχρονες υποδομές...

Εκτός από τη Βέροια που έβαλε πολύ ψηλά τον πήχυ σε ό,τι αφορά τις δημόσιες βιβλιοθήκες, και πολλές άλλες πόλεις της χώρας κάνουν άλματα προς το  μέλλον. Κοζάνη, Βόλος,Λάρισα, Θεσσαλονίκη,Δράμα, Καβάλα,Σέρρες  εντυπωσιάζουν με τη σύγχρονη υποδομή τους. Εμείς δυστυχώς  και σ'αυτόν τον τομέα υστερούμε σημαντικά. Τα κτίρια που στεγάζουν δημόσιους φορείς είναι παλιά αρχοντικά, παλιές σχολές εκατονταετίας, πανέμορφα κτίσματα που θα έπρεπε όμως να επιτελούν άλλους ρόλους πια.

Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη, Παλιό Πανεπιστήμιο, κτίριο Γ.Σταύρου, παλιά Νομαρχία, Παλιό Δημαρχείο, Σχολεία (Μουσικό,Αθλητικό κλπ.), κλειστό Γυμναστήριο εξυπηρετούν ακόμη και σήμερα δημόσιες ανάγκες και υπηρεσίες

.

Από πότε έχει να γίνει ένα σύγχρονο κτίσμα στην πόλη μας;

Αν δεν ήταν οι πρόγονοι, δεν θα είχαμε να στεγάσουμε σχεδόν τίποτε. Κι αυτό δείχνει το μέγεθος της αποτυχίας όλων μας αλλά ειδικότερα των τοπικών "αρχόντων"  μας.

                                                   Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας

                                                         Δημόσια Βιβλιοθήκη Σερρών

                                                     Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας

                                                    Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης

                                                    Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας

                                                         Δημόσια Βιβλιοθήκη Βόλου

                                                    Δημοτική Βιβλιοθήκη Δράμας

                                                            Παιδική Βιβιλιοθήκη Σερρών

                             Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης 

Μια βιβλιοθήκη πρότυπο...

"Δεν είναι μια απλή, συνηθισμένη και κοινότυπη δημόσια, δανειστική βιβλιοθήκη, όπου χιλιάδες βιβλία σαπίζουν κάτω από σκόνη, περιμένοντας τους ελάχιστους επισκέπτες να τα ξεφυλλίσουν. Πρόκειται για μια βιβλιοθήκη-πρότυπο για τη χώρα και βρίσκεται στη Βέροια[..]

Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο της "Καθημερινής" Γιώτας Μυρτσιώτη  που την επισκέφθηκε μια καθημερινή, το ίδρυμα, που στόχευε να αλλάξει τη ζωή όλων των κατοίκων, έκανε το θαύμα του. Αναρίθμητοι πολίτες απολαμβάνουν τις υπηρεσίες μιας δημόσιας βιβλιοθήκης του 21ου αιώνα. Στους χώρους της αντικρίζει κανείς την πιο υποδειγματική εκδοχή ενός υγιούς, συμμαζεμένου δημόσιου οργανισμού με την πιο αποτελεσματική λειτουργία παροχής υπηρεσιών, τη στιγμή που ο δημόσιος τομέας της χώρας προσπαθεί να προσαρμοστεί στις συνθήκες της σημερινής πραγματικότητας.

Η βιβλιοθήκη σφύζει συνεχώς από ζωή. Ενα ετερόκλητο πλήθος συγχρωτίζεται. Μαθητές παίζουν, κατασκευάζουν, επινοούν, ζωγραφίζουν, φαντάζονται το μέλλον, ακούν ή διαβάζουν παραμύθια από οθόνες, σε φωλιές και μαγικά κουτιά. 'Ανεργοι νέοι συμπληρώνουν το βιογραφικό τους, αναζητούν προκηρύξεις θέσεων εργασίας, ενήλικοι ψάχνουν πληροφορίες σε ανακοινώσεις υπουργείων για επιδόματα, νέοι μικροεπιχειρηματίες εκπαιδεύονται στο Διαδίκτυο για να προωθούν online τα προϊόντα τους, συνταξιούχοι μαθαίνουν να στήνουν ιστοσελίδα για να αρθρογραφούν, φοιτητές συμπληρώνουν τις έρευνές τους, νοικοκυρές διαλέγουν λογοτεχνικά βιβλία, νέοι σερφάρουν σε οθόνες, μετανάστες βρίσκουν βιβλία στη γλώσσα τους, μιλούν μέσω Διαδικτύου με αγαπημένα τους πρόσωπα.

Είναι η βιβλιοθήκη του μέλλοντος, που δεν δανείζει μόνο βιβλία, περιοδικά, DVD, CD-ROM, επιτραπέζια παιχνίδια, αλλά και Kindle, μουσικά όργανα, στούντιο ηχογράφησης, κάμερα για βιντεοκλίπ, τρισδιάστατο εκτυπωτή, Maker Space, μαθήματα εισαγωγής στις νέες τεχνολογίες, πρόσβαση σε περισσότερες από 2.300 εφημερίδες και περιοδικά του κόσμου μέσω του ηλεκτρονικού Pressdisplay[..]

Το βραβείο του ενός εκατομμυρίου δολαρίων του Ιδρύματος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς προ τετραετίας την απογείωσε, ωστόσο το μικρό θαύμα που έστησε σταδιακά και αθόρυβα επί 25ετία ο Γιάννης Τροχόπουλος όχι μόνο συνεχίζεται αλλά η διάδοχη ομάδα ανέβασε τον πήχη ψηλότερα. Μόλις 21 υπάλληλοι με καθοδηγητή τον στρατηγικό συνεργάτη του επταετούς προγράμματος (2011-2017) Future Library –χρηματοδοτούμενο από το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος– άνοιξε ακόμη περισσότερο τη βεντάλια σε υπηρεσίες τεχνογνωσίας. 

Μηχανήματα μετατρέπουν τους παλιούς δίσκους βινυλίου σε CD ενώ δοκιμαστικά λειτουργεί πρόγραμμα που μετατρέπει κείμενα σε ομιλία για μαθητές με δυσλεξικά προβλήματα ή για εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής. Η Αμερικανική Γωνία, εκτός από μια μεγάλη συλλογή βιβλίων, δανείζει πλέον και τέσσερις συσκευές ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων Kindle ― δωρεά της αμερικανικής πρεσβείας. Το αναγνωστήριο, ο χώρος έμπνευσης, συνάντησης και χαλάρωσης σε... κούνιες και το σαλόνι απέναντι από μια μεγάλη τρισδιάστατη οθόνη με 30 γυαλιά 3D είναι ανοιχτά για σχολεία και κάθε ενδιαφερόμενο[..]

Οι αριθμοί που έδωσε στην εφημερίδα η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων, Ασπασία Τασιοπούλου, δείχνουν τα μεγέθη: σε 30.000 ανέρχονται τα εγγεγραμμένα μέλη της, δηλαδή το 61% του πληθυσμού έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες, όταν το 2011 αριθμούσε 24.000 μέλη και εξυπηρετούσε 70.000 αναγνώστες του Νομού Ημαθίας. Σήμερα δανείζει 200.000 τεκμήρια ετησίως, συμμετέχει σε ευρωπαϊκά προγράμματα, είναι μέλος του Δικτύου Europeana. Συμπληρώνει διαρκώς το ψηφιακό της αποθετήριο ΜΕΔΟΥΣΑ (medusa.libver.gr) με σπάνια έγγραφα, χειρόγραφα, αρχεία, φωτογραφίες του τόπου –ώς τώρα αγγίζουν τις 700.000 ψηφιοποιημένες σελίδες–, ψηφιοποιεί 10.000 βινύλια και κυνηγάει τον επόμενο στόχο: να προσελκύσει χορηγούς και δωρητές για τη λειτουργία της βιβλιοθήκης ως κληροδοτήματος, αφού η ετήσια επιχορήγηση δεν αρκεί ούτε για τον λογαριασμό του ρεύματος[..]"

                                    (Απόσπασμα άρθρου από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")]

Νέος τρόπος προσέλκυσης τουριστών...

Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν την προσπάθεια για αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος της πόλης μας. Στο πιο όμορφο σημείο της, το συγκεκριμένο τραπεζάκι (κοντά στα μπηγμένα  στο φελιζόλ γλυφιτζούρια) καλείται να προσελκύσει τουρίστες!! 
Κάποτε όμως δεν πρέπει να αλλάξει μια κατάσταση που εδώ και καιρό πια προσβάλλει την πόλη;  

Αυτοκράτειρα Θεοδώρα...

Έγραφε έναν χρόνο πριν ο Σταύρος Θεοδωράκης:

"Ενα μεσημέρι συνάντησα την κυρία Θεοδώρα Τζάκρη. Ήμασταν και οι δύο καλεσμένοι της «Κίνησης Πολιτών» για να μιλήσουμε για την εγκληματικότητα στο «σκοτεινό κέντρο». Ήταν τότε υφυπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.

Ήρθε λοιπόν, ανέβηκε στο βήμα, διάβασε ένα κείμενο που της είχαν δώσει οι σύμβουλοί της, κατέβηκε, χαιρέτισε και έφυγε. Όπως συμβαίνει δηλαδή σχεδόν πάντα με τους πολιτικούς (Δεξιούς και Αριστερούς). Και μείναμε εμείς πίσω, (πολίτες, δημοσιογράφοι, καθηγητές, ερευνητές) να συζητάμε και να «μαλώνουμε» μήπως και βρούμε λύσεις.

Η κυρία Τζάκρη όμως ήταν σίγουρη για τις απόψεις της. Τα ήξερε όλα. Όπως σίγουρη ήταν τότε που υποστήριζε τον Βενιζέλο, σίγουρη και όταν τον εγκατέλειψε για τον Παπανδρέου, σίγουρη όταν έγινε υπουργός και μαχόταν για το μνημόνιο, όπως σίγουρη θα είναι και αύριο που θα μάχεται τους πρώην συντρόφους της. Το δράμα της Ελλάδας έχει πολύ από την «σιγουριά» της κυρίας Βουλευτού."

Και δεν έπεσε έξω. Χθες, η ανεξάρτητη βουλευτής είχε συνάντηση-συμφωνία με τον κ. Τσίπρα για μεταγραφή στον ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” :"η κοκέτα Θεοδώρα μπορεί να χρεώνει με 29,30 ευρώ τους καφέδες της στο κράτος στην αίθουσα VIP στο Ελευθέριος Βενιζέλος, δεν διστάζει όμως να πληρώνει χιλιάδες ευρώ για ρούχα και παπούτσια προκειμένου να μιλήσει στην Βουλή για το θέμα των χωματερών. Η υφυπουργός για δύο φορέματα, τρία ζευγάρια γόβες, μία μπλούζα και ένα παντελόνι ξόδεψε (κάποια στιγμή) 4.550 ευρώ. Οικονομική κρίση, βλέπετε!"

Το παρακάτω βίντεο είναι αποκαλυπτικό... 

                                                            https://www.youtube.com/watch?v=XbNwcW934xI

Ηλεκτρονική ψηφοφορία...

                                                                (του Ανδρέα Πετρουλάκη από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Τεχνοφασισμός... και αλήθειες

"Ο όρος «τεχνοφασισμός» εισήχθη στο πολιτικό λεξιλόγιο ακριβώς πριν από δύο χρόνια. Μας τον παρουσίασε μία ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία, το κόμμα, εξέφραζε την αντίθεση του στη χρήση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, για την εκλογή οργάνων διοίκησης στα πανεπιστήμια διακηρύσσοντας "...ότι καμιά νομιμοποίηση στην άσκηση διοίκησης δεν μπορεί και δεν πρέπει να δοθεί στα Συμβούλια Ιδρύματος που θα προκύψουν από το σύστημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας".

Πόσο επλήγη, λοιπόν, η δημοκρατική λειτουργία των ΑΕΙ από την υιοθέτηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας; Καθόλου. Τα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές προσέγγισαν το 80%. Δύο είναι οι λόγοι της υψηλής συμμετοχής: οι έχοντες το δικαίωμα ψήφου δεν βαρέθηκαν και, κυρίως,  δεν  φοβήθηκαν να πάνε να ψηφίσουν.

Αυτή τη στιγμή πανεπιστημιακά ιδρύματα βρίσκονται υπό κατάληψη φοιτητών που αντιδρούν στην υιοθέτηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας ως μέσο για την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων.[..] 

Τι έλεγε η ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Αθηνών; «Οι πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ θα εισηγηθούν προς τις επί μέρους Σχολές την περιοδική διεξαγωγή ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων κατά Τμήματα, ώστε να δοθεί επιτέλους η δυνατότητα στην πλειοψηφία των φοιτητών/-τριών να αποφασίζουν όλοι απ' ευθείας ως προς την εκάστοτε διακοπή των μαθημάτων που ορισμένοι προτείνουν κι επιτήδεια επιβάλλουν.»

Σωστό; Ναι. Εκτός και αν ανήκεις στους κομματικούς μηχανισμούς που αποκτούν υπόσταση μέσα από τους συμψηφισμούς των συνελεύσεων. Όποιος έχει περάσει από αμφιθέατρο γνωρίζει καλά ότι η έννοια της γενικής συνέλευσης δεν είναι ούτε ακριβής, ούτε αποδίδει πλήρως τη βούληση του συνόλου. Και γνωρίζει ακόμα καλύτερα, ότι σε μία ψηφοφορία για κατάληψη, άλλο αποτέλεσμα θα βγάλει η γενική συνέλευση των ολίγων και άλλο η ηλεκτρονική ψηφοφορία των πολλών. Διότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία θα δώσει, επιτέλους, τον λόγο και σε εκείνους που δεν βάζουν το αυτί στο μεγάφωνο, ούτε μετέχουν σε κομματικές «ακαδημίες» στελεχών. Κυρίως σε εκείνους που φοβούνται. 
Σήμερα στα πανεπιστήμια αυτοί που ευαγγελίζονται, τεντώνοντας τα λαρύγγια τους, την ελευθερία του λόγου και της άποψης, συχνά γίνονται φορείς εκφοβισμού και τρομοκράτησης. Κάνουν κατάληψη, υπερασπιζόμενοι τη «δημοκρατική λειτουργία» του πανεπιστημίου, αρνούμενοι την προοπτική της ευρύτερης συμμετοχής. Και αυτή είναι μία αντίφαση που τους ακυρώνει. Μία ηλεκτρονική ψηφοφορία θα είναι αρκετή για να σχηματιστεί η καινούργια, η πραγματική εικόνα. Τα υπόλοιπα, περί κατάργησης παρατάξεων και συλλόγων ακούγονται -και είναι- γραφικά. Αυτά τα καταργεί η ζωή, τα σβήνουν οι καιροί. Ίσως και μία ψηφοφορία[..] 

                                               (Απόσπασμα άρθρου του Κ. Γιαννακίδη από το protagon.gr)